Nga đã bắt đầu phá niêm cất kho vũ khí và đạn dược dự trữ với số lượng lớn từ thời Liên Xô, trong đó có xe tăng chủ lực T-54 sản xuất từ những năm 1950, pháo chống tăng 100mm MT-12; thậm chí cả pháo hạng nặng 152mm D-1 được sản xuất trong Thế chiến II.Một số lượng lớn vũ khí từ thời Liên Xô, sau khi được phá niêm phong, thay thế sửa chữa những phụ tùng đã quá cũ và đã được chất lên các đoàn tàu quân sự và đưa tới chiến trường Nga-Ukraine, sẵn sàng trang bị cho các đơn vị chiến đấu ở tuyến 2. Liên Xô đã đưa xe tăng T-54 và T-62 vào niêm cất từ những năm cuối thập niên 1970, sau khi sản xuất đủ số lượng xe tăng T-64 và T-80 và T-72. Những chiếc xe tăng T-64B và T-80B mà Ukraine được thừa kế, là lô xe tăng của Quân đội Liên Xô đóng tại Đức, đã được dùng để huấn luyện chiến đấu quá nhiều, nên hao mòn và tuổi thọ máy móc sắp hết.Câu hỏi đặt ra là tại sao Quân đội Nga phải sử dụng vũ khí từ thời chiến Lạnh; lý do là trong cuộc xung đột với Ukraine hiện nay, quân đội Nga cần một số lượng lớn xe tăng làm phương tiện hỗ trợ hỏa lực trên mặt trận dài hơn 1.000 km và hỏa lực tuyến phòng thủ cần một số lượng lớn pháo binh để tăng cường. Các nòng pháo đều có giới hạn sử dụng rất ngắn; ví dụ tuổi thọ nòng pháo 2A65 của pháo tự hành 2S19 mới nhất của Nga, vào khoảng 2000-2500 phát bắn. Quân đội Nga bắn 30.000 quả đạn mỗi ngày, điều đó có nghĩa là trong một ngày, quân đội Nga phải thay 15 nòng pháo và trong một tháng, 450 nòng pháo sẽ phải thay mới.Nòng pháo tăng có tuổi thọ ngắn hơn. Do pháo xe tăng đều là loại bắn ngắm trực tiếp, nên cần phải tăng áp suất buồng đạn để tăng vận tốc ban đầu của đạn xuyên giáp, dẫn đến tuổi thọ thấp hơn nhiều so với nòng pháo chủ yếu dùng để bắn gián tiếp. Từ những lý do trên, do đó quân đội Nga cần một số lượng lớn xe tăng cũ và pháo cũ trên chiến trường. Pháo mới chủ yếu dùng để bắn chính xác, còn pháo cũ dùng để làm vũ khí phòng ngự. Xe tăng mới chiến đấu với các hoạt động bắn tỉa, còn xe tăng cũ được sử dụng hỗ trợ hỏa lực cho bộ binh cơ động. Để tận dụng tốt nhất mọi vũ khí và chiến đấu trong một cuộc chiến tranh kéo dài quy mô lớn, vũ khí không chỉ có tính năng tiên tiến, mà còn phải có đủ số lượng. Những chiếc xe tăng T-54, T-62 và pháo chống tăng 100mm MT-12, Quân đội Nga có thể bố trí ở các trận địa phòng ngự, thừa sức tiêu diệt những xe chiến đấu bộ binh hiện đại nhất của phương Tây như Strykers, Hummers, xe tăng bánh lốp M1117 và thậm chí là xe chiến đấu bộ binh M2 Bradley của Mỹ.Pháo chính 115mm của xe tăng T-62 thừa sức đè bẹp pháo 30mm và súng máy cỡ nòng lớn của xe bọc thép do Mỹ sản xuất về mặt hỏa lực. Mặc dù khả năng trinh sát, quan sát, thông tin liên lạc và nhìn đêm còn lạc hậu, nhưng chúng có thể được hỗ trợ bởi các vũ khí và thiết bị tiên tiến khác của Nga cho các hoạt động phối hợp.Việc những vũ khí cũ này của Nga, có thể chiến đấu với xe tăng Leopard 2 và xe tăng Challenger 2 hay không, thực sự không quan trọng; vì tổng cộng, quân đội Ukraine hiện chỉ có bốn mươi hoặc năm mươi xe tăng hạng nặng Leopard 2 và Challenger 2 mà thôi; nhưng Nga có hàng vài trăm xe tăng T-90M hay T-72B3.Trong khi đó, Quân đội Ukraine có đến 2-3 nghìn chiếc xe bọc thép và xe quân sự Hummer do Mỹ và phương Tây viện trợ; những vũ khí cũ này của Nga, thừa sức đè bẹp hai ba nghìn xe bọc thép và xe quân sự Hummer do Mỹ và phương Tây viện trợ.Xe tăng T-90M dù tối tân đến đâu cũng không thể trang bị cho mọi cứ điểm hỏa lực của Nga trên mặt trận 1.000 km. Để chiến đấu trong một cuộc chiến quy mô lớn, quân số và số lượng vũ khí là rất quan trọng.Xe tăng T-54 và T-62 dù lạc hậu đến đâu, thì hỏa lực cũng tốt hơn rất nhiều so với các loại xe bọc thép do Mỹ sản xuất. Nếu lính Nga chỉ có thể cầm súng trường tấn công AK-12 và súng phóng lựu để ngăm bước tiến công quân đội Ukraine; nhưng biết phía sau vị trí có xe tăng T-54 hay T-62, quân Ukraine không dám xông thẳng vào. Trong chiến đấu, vũ khí quan trọng, nhưng con người còn quan trọng hơn. Tuy nhiên, yếu tố con người quyết định khả năng vũ khí; nhưng điều quyết định một người lính có thể sống sót trên chiến trường hay không, là anh ta có vũ khí gì; đó là luận thuyết về vũ khí. Người phát ngôn Nhà Trắng Kirby của Mỹ cho biết: "Nếu Nga sợ đạn bằng uranium nghèo, họ có thể rút xe tăng khỏi Ukraine. Đây là đề nghị của tôi với họ". Nga có lợi thế về thiết giáp, Mỹ cung cấp một lượng lớn tên lửa chống tăng cho Ukraine. Nga có lợi thế pháo binh, Mỹ viện trợ cho Ukraine tên lửa HIMARS tấn công kho đạn pháo Nga.Quân đội Ukraine xây dựng công sự kiên cố, quân đội Nga phát triển bom dẫn đường bằng vệ tinh hạng nặng và phương Tây cung cấp đạn uranium nghèo, Tổng thống Putin nói rằng, ông suýt quên rằng, Nga vẫn còn hàng trăm nghìn quả đạn uranium nghèo dự trữ.Trên chiến trường Nga-Ukraine, hai bên tranh giành bảo vật, khó có ai chiếm được ưu thế tuyệt đối. Nhưng chung quy lại như Lê-nin đã khẳng định: “Trong mọi cuộc chiến tranh, rốt cuộc thắng lợi đều tùy thuộc vào tinh thần của quần chúng đang đổ máu trên chiến trường”.
Nga đã bắt đầu phá niêm cất kho vũ khí và đạn dược dự trữ với số lượng lớn từ thời Liên Xô, trong đó có xe tăng chủ lực T-54 sản xuất từ những năm 1950, pháo chống tăng 100mm MT-12; thậm chí cả pháo hạng nặng 152mm D-1 được sản xuất trong Thế chiến II.
Một số lượng lớn vũ khí từ thời Liên Xô, sau khi được phá niêm phong, thay thế sửa chữa những phụ tùng đã quá cũ và đã được chất lên các đoàn tàu quân sự và đưa tới chiến trường Nga-Ukraine, sẵn sàng trang bị cho các đơn vị chiến đấu ở tuyến 2.
Liên Xô đã đưa xe tăng T-54 và T-62 vào niêm cất từ những năm cuối thập niên 1970, sau khi sản xuất đủ số lượng xe tăng T-64 và T-80 và T-72. Những chiếc xe tăng T-64B và T-80B mà Ukraine được thừa kế, là lô xe tăng của Quân đội Liên Xô đóng tại Đức, đã được dùng để huấn luyện chiến đấu quá nhiều, nên hao mòn và tuổi thọ máy móc sắp hết.
Câu hỏi đặt ra là tại sao Quân đội Nga phải sử dụng vũ khí từ thời chiến Lạnh; lý do là trong cuộc xung đột với Ukraine hiện nay, quân đội Nga cần một số lượng lớn xe tăng làm phương tiện hỗ trợ hỏa lực trên mặt trận dài hơn 1.000 km và hỏa lực tuyến phòng thủ cần một số lượng lớn pháo binh để tăng cường.
Các nòng pháo đều có giới hạn sử dụng rất ngắn; ví dụ tuổi thọ nòng pháo 2A65 của pháo tự hành 2S19 mới nhất của Nga, vào khoảng 2000-2500 phát bắn. Quân đội Nga bắn 30.000 quả đạn mỗi ngày, điều đó có nghĩa là trong một ngày, quân đội Nga phải thay 15 nòng pháo và trong một tháng, 450 nòng pháo sẽ phải thay mới.
Nòng pháo tăng có tuổi thọ ngắn hơn. Do pháo xe tăng đều là loại bắn ngắm trực tiếp, nên cần phải tăng áp suất buồng đạn để tăng vận tốc ban đầu của đạn xuyên giáp, dẫn đến tuổi thọ thấp hơn nhiều so với nòng pháo chủ yếu dùng để bắn gián tiếp.
Từ những lý do trên, do đó quân đội Nga cần một số lượng lớn xe tăng cũ và pháo cũ trên chiến trường. Pháo mới chủ yếu dùng để bắn chính xác, còn pháo cũ dùng để làm vũ khí phòng ngự.
Xe tăng mới chiến đấu với các hoạt động bắn tỉa, còn xe tăng cũ được sử dụng hỗ trợ hỏa lực cho bộ binh cơ động. Để tận dụng tốt nhất mọi vũ khí và chiến đấu trong một cuộc chiến tranh kéo dài quy mô lớn, vũ khí không chỉ có tính năng tiên tiến, mà còn phải có đủ số lượng.
Những chiếc xe tăng T-54, T-62 và pháo chống tăng 100mm MT-12, Quân đội Nga có thể bố trí ở các trận địa phòng ngự, thừa sức tiêu diệt những xe chiến đấu bộ binh hiện đại nhất của phương Tây như Strykers, Hummers, xe tăng bánh lốp M1117 và thậm chí là xe chiến đấu bộ binh M2 Bradley của Mỹ.
Pháo chính 115mm của xe tăng T-62 thừa sức đè bẹp pháo 30mm và súng máy cỡ nòng lớn của xe bọc thép do Mỹ sản xuất về mặt hỏa lực. Mặc dù khả năng trinh sát, quan sát, thông tin liên lạc và nhìn đêm còn lạc hậu, nhưng chúng có thể được hỗ trợ bởi các vũ khí và thiết bị tiên tiến khác của Nga cho các hoạt động phối hợp.
Việc những vũ khí cũ này của Nga, có thể chiến đấu với xe tăng Leopard 2 và xe tăng Challenger 2 hay không, thực sự không quan trọng; vì tổng cộng, quân đội Ukraine hiện chỉ có bốn mươi hoặc năm mươi xe tăng hạng nặng Leopard 2 và Challenger 2 mà thôi; nhưng Nga có hàng vài trăm xe tăng T-90M hay T-72B3.
Trong khi đó, Quân đội Ukraine có đến 2-3 nghìn chiếc xe bọc thép và xe quân sự Hummer do Mỹ và phương Tây viện trợ; những vũ khí cũ này của Nga, thừa sức đè bẹp hai ba nghìn xe bọc thép và xe quân sự Hummer do Mỹ và phương Tây viện trợ.
Xe tăng T-90M dù tối tân đến đâu cũng không thể trang bị cho mọi cứ điểm hỏa lực của Nga trên mặt trận 1.000 km. Để chiến đấu trong một cuộc chiến quy mô lớn, quân số và số lượng vũ khí là rất quan trọng.
Xe tăng T-54 và T-62 dù lạc hậu đến đâu, thì hỏa lực cũng tốt hơn rất nhiều so với các loại xe bọc thép do Mỹ sản xuất. Nếu lính Nga chỉ có thể cầm súng trường tấn công AK-12 và súng phóng lựu để ngăm bước tiến công quân đội Ukraine; nhưng biết phía sau vị trí có xe tăng T-54 hay T-62, quân Ukraine không dám xông thẳng vào.
Trong chiến đấu, vũ khí quan trọng, nhưng con người còn quan trọng hơn. Tuy nhiên, yếu tố con người quyết định khả năng vũ khí; nhưng điều quyết định một người lính có thể sống sót trên chiến trường hay không, là anh ta có vũ khí gì; đó là luận thuyết về vũ khí.
Người phát ngôn Nhà Trắng Kirby của Mỹ cho biết: "Nếu Nga sợ đạn bằng uranium nghèo, họ có thể rút xe tăng khỏi Ukraine. Đây là đề nghị của tôi với họ". Nga có lợi thế về thiết giáp, Mỹ cung cấp một lượng lớn tên lửa chống tăng cho Ukraine. Nga có lợi thế pháo binh, Mỹ viện trợ cho Ukraine tên lửa HIMARS tấn công kho đạn pháo Nga.
Quân đội Ukraine xây dựng công sự kiên cố, quân đội Nga phát triển bom dẫn đường bằng vệ tinh hạng nặng và phương Tây cung cấp đạn uranium nghèo, Tổng thống Putin nói rằng, ông suýt quên rằng, Nga vẫn còn hàng trăm nghìn quả đạn uranium nghèo dự trữ.
Trên chiến trường Nga-Ukraine, hai bên tranh giành bảo vật, khó có ai chiếm được ưu thế tuyệt đối. Nhưng chung quy lại như Lê-nin đã khẳng định: “Trong mọi cuộc chiến tranh, rốt cuộc thắng lợi đều tùy thuộc vào tinh thần của quần chúng đang đổ máu trên chiến trường”.